...doda ci skrzydeł!

Środa, II Tydzień Adwentu, rok I, Iz 40,25-31

Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: „Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone?” Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy; lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

 

Człowiek ma słabą pamięć..., szczególnie do dobra. O złu pamięta się łatwiej. Są takie chwile w życiu, kiedy wydaje mi się, że „zakryta jest moja droga przed Panem”, że jestem sam – zmęczony przeciwnościami, znużony życiem. Opuszczam wtedy wzrok, gubię się, słabnę, chwieję i padam. Bóg jest dobry? Sprawiedliwy? Miłosierny? Moje doświadczenie temu przeczy.

W takich momentach potrzebujemy słów: „Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał?” – one przypominają nam tę najbardziej fundamentalną prawdę: Nie jesteś sam! Czy nie wiesz, że Bóg się nie męczy, ani twoim narzekaniem, ani twoim grzechem, ani pomaganiem tobie, ani kochaniem Ciebie? Czy nie pamiętasz, jak uskrzydlały cię niegdyś spotkania z Nim? Podnieś oczy! Zaufaj Panu! On doda ci skrzydeł!