Anioł Pański z Papieżem, 2013-01-27

Drodzy bracia i siostry!

 

Dzisiejsza liturgia ukazuje nam, połączone razem, dwa oddzielne fragmenty Ewangelii św. Łukasza. Pierwszy (1,1-4), będący prologiem, skierowany jest do niejakiego “Teofila” – to imię w języku greckim oznacza “przyjaciel Boga”. Możemy w nim zobaczyć każdego wierzącego, który otwiera się na Boga i chce poznać Ewangelię.

Drugi fragment (4,14-21), przedstawia nam Jezusa, który “w mocy Ducha Świętego” w sobotę przyszedł do synagogi w Nazarecie. Jako dobry i praktykujący swą wiarę, Pan nie unika tygodniowego rytmu liturgicznego i dołącza do zgromadzenia jego ziomków, by modlić się z nimi i słuchać Pisma Świętego. Obrzęd przewiduje czytanie tekstu z Tory i Proroków, a następnie komentarz. W tym dniu Jezus powstał, aby czytać i natrafił na fragment z Proroka Izajasza, który zaczyna się słowami: “Duch Pana Boga nade mną,/ Ponieważ Pan mnie namaścił, / posłał Mnie abym ubogim niósł dobrą nowinę” (61,1-2). Orygenes tak to komentuje: “To nie był przypadek, że On otworzył zwój na słowach  będących proroctwem o Nim samym, ale było to działanie Opatrzności Bożej “(Homilie do Ewangelii św. Łukasza, 32, 3). Rzeczywiście, po zakończeniu czytania, w ciszy pełnej uwagi, Jezus powiedział: “Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (Łk 4,21). Cyryl Aleksandryjski mówi, że “dziś “, postawione między pierwszym i ostatnim przyjściem Chrystusa, jest związane ze zdolnością człowieka wierzącego do słuchania i nawrócenia (por. PG 69, 1241). Jednak w sensie jeszcze bardziej radykalnym, sam Jezus jest tym „dziś” zbawienia w historii, ponieważ realizuje w pełni odkupienie. Słowo “dziś”  – bardzo drogie świętemu Łukaszowi (por. 19,9, 23,43), kieruje nas na  chrystologiczny tytuł preferowany przez Ewangelistę: “Zbawiciel” (sōtēr). Już w narracji dzieciństwa  jest on obecny w słowach anioła do pasterzy: “Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, Mesjasz, Pan “(Łk 2,11).

 

Drodzy przyjaciele, ten fragment także nam stawia “dziś” pytania.

Przede wszystkim każe nam zastanowić się, jak przeżywamy niedzielę: dzień odpoczynku i dzień rodzinny, a przede wszystkim  dzień poświęcony Panu  przez uczestnictwo w Eucharystii, w której karmimy się Ciałem i Krwią Chrystusa oraz Jego Słowem życia.

 

Po drugie, w naszych czasach sprzyjających chaosowi i roztargnieniu, ta Ewangelia zaprasza nas do postawienia sobie pytania o naszą umiejętność słuchania. Zanim zacznie się mówić o Bogu i z Bogiem trzeba Go słuchać. Liturgia Kościoła jest “szkołą” tego słuchania Pana, który mówi do nas.

Wreszcie mówi nam, że każda chwila może stać się “dziś” sprzyjającym naszemu nawróceniu. Każdy dzień (kathēmeran) może stać się dniem zbawienia, zbawczym „dziś”, ponieważ zbawienie jest historią, która wciąż trwa dla Kościoła i dla każdego ucznia Chrystusa. To jest chrześcijański sens  ”carpe diem”: Chwytaj dzień, w którym Bóg woła cię, aby dać Ci zbawienie

 

Maryja Dziewica niech będzie zawsze naszym wzorem i przewodniczką w rozpoznawaniu i przyjmowaniu w każdym dniu naszego życia obecności Boga, który jest Zbawicielem naszym i całej ludzkości.

Drodzy Bracia i Siostry,

 

Przeżywamy dzisiaj 60. Światowy Dzień chorych na trąd. Wyrażam moją bliskość z osobami, które cierpią na tę chorobę i zachętę dla badaczy, pracowników sanitarnych i wolontariuszy, szczególnie tych, którzy należą do organizacji katolickich i do Stowarzyszenia Przyjaciół Raula Follereau. Wypraszam dla wszystkich wsparcie duchowe św. Damiana de Veustera i św. Marianny Cope, którzy poświęcili swoje życie dla chorych na trąd.

W dzisiejszą niedzielę obchodzony jest też specjalny Dzień Modlitwy o pokój w Ziemi Świętej. Dziękuję tym, którzy ją wspierają w wielu częściach świata i pozdrawiam w sposób szczególny tych, którzy są tutaj obecni.

 

po polsku:

Pozdrawiam Polaków. Dziś jednoczę się z Kościołem w Polsce w modlitwie dziękczynienia za życie i posługę zmarłego Kardynała Prymasa Józefa Glempa. Niech Pan wynagrodzi jego pasterski trud w swojej chwale! Wszystkim z serca błogosławię.

 

Za: vatican.va

Fot. sxc.hu