Autorytet Jezusa

Niedziela, 3 Niedziela Wielkanocna, rok B, Łk 24,35-48

Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.

      Dlaczego Jezus jest skuteczny i Apostołowie przyjmują Jego słowa jako wartościowe? Bo On ich nie oszukał. Zrobił rzecz zupełnie przeciwną. Zaszokował ich faktem, że żyje, chociaż wiedzieli, że umarł. To wydarzenie przekroczyło możliwości ich rozumu. Wcześniej słowa Jezusa o powrocie do życia po śmierci traktowali jako Jego wyobraźnię. Nie dawali temu wiary. Ale spotkanie ze Zmartwychwstałym, mimo wątpliwości Uczniów, popchnęło ich do dawania świadectwa o Nim żyjącym.

     Ważne jest, by tak jak Jezus być w życiu autentycznym. Przyznawać się do błędów, ograniczeń.  Używać słów „proszę, przepraszam, dziękuję”. Za pomocą takich postaw nie tylko uczy się swoich dzieci dobrych postaw, ale nadto umacnia się w nich poczucie bezpieczeństwa i silną osobowość. Co więcej, to wzajemne relacje międzyludzkie budują więź jako fundament zdrowej i dojrzałej postawy życiowej.

    Nawet jeżeli nie mieliśmy autorytetu wśród bliskich, to dzięki Ewangelii przyjmujemy Autorytet Jezusa, który żyje między nami.