Blask prawdy

W uroczystość Epifanii czytamy fragment z proroka Izajasza. Jest w nim mowa o obietnicy danej Jerozolimie. Ale tak naprawdę jest to dzisiaj obietnica dla nas – że to, o czym czytamy w tym fragmencie, stanie się w naszym życiu.

Kiedy mówię sam od siebie, często mówię głupstwa, których się potem wstydzę przez całe lata. Kiedy kieruję się swoim rozumem, potrafię niejedną rzecz doprowadzić do ruiny. Nawet siebie: ani ciała, ani duszy nie oszczędzam. Tylko Mądrość Boża, która przenika każdą dziedzinę mojego życia, nie niesie zniszczenia.

Mędrcy ze Wschodu szukali nowo narodzonego Jezusa, aby oddać Mu pokłon. Drogę wskazywała im gwiazda i mimo wielu przeszkód dotarli w końcu do Mesjasza. Odtąd ich życie nie było już takie samo. Wraz z Jezusem odnaleźli wiarę i miłość.

Ty też możesz szukać Jezusa w życiu codziennym. Zauważaj znaki, które On Ci daje. Nie będzie to pewnie Gwiazda Betlejemska, ale być może bliźni, który czeka na Twoją pomoc lub dobre słowo. Dostrzegaj ludzi i sytuacje, które doprowadzą Cię do Mesjasza.

Dzisiaj św. Jan zwraca uwagę na wartość i ważność wyrazu SŁOWO. Słowo było na początku u Boga. Daje ono światło i moc. Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas – co to znaczy?

Słowem jest Jezus Chrystus. On JEST pośród nas. Może warto byłoby zastanowić się na początku nowego roku, gdzie mogę Go znaleźć. Jezus zostawił nam swoje słowo w Piśmie Świętym. Zacznijmy więc ten nowy rok razem z Jego Słowem i starajmy się, aby codziennie poznawać Jezusa w Jego Słowie.

Zwyczajowo nazywamy ich Królami, ale Biblia mówi o Mędrcach, i to ze Wschodu. Ze Wschodu przyszli nie tylko oni, ale i Światłość świata, która oświeca każdego, gdy na świat przychodzi.

Na czym polega mądrość Mędrców? Zapewne na tym, że byli otwarci na prawdę, a wraz z nią na zmiany, na gotowość wyruszenia w drogę, by odnaleźć odpowiedź. Taka postawa wymaga ruchu, determinacji i wierności swoim założeniom. Wymaga odwagi, która siłę znajduje w wierze w to, że Bóg zatroszczy się o mnie, gdziekolwiek będę.

Nie trzeba cudów, niezwykłych wydarzeń – wystarczy spostrzegawczy wzrok i rozum otwarty na poszukiwanie Prawdy.

Dość kontrowersyjna wydaje się w tym zdarzeniu postać króla Heroda. Dlaczego ten władca, na dobrą sprawę pochodzący z narodu wybranego, człowiek wychowany w wierze ojców, którzy od wieków oczekiwali Mesjasza – dlaczego zatem postąpił tak, a nie inaczej? Dlaczego zamiast cieszyć się, że jest jednym z nielicznych, którzy będąc oświeconymi, wiedzą, co to za tajemnica się wypełnia, nie czyni tego? Mało – od razu, kiedy się dowiedział o narodzinach Dziecięcia z proroctw, knuje przeciw Niemu spisek.