Bóg uczy

Mamy dziś najpierw otworzyć swoje uszy, a potem wpuścić do serca wybitnie niewygodne słowo, które autor listu podkreśla autorytetem umiłowanego ucznia Jezusa – niesprawiedliwość i brak miłości bliźniego świadczą o diabelskim rodowodzie. Mnie po tych słowach oblewa zimny pot – wystarczy sięgnąć pamięcią w niedaleką przeszłość i od razu przychodzą na myśl niesprawiedliwe opinie o osobach z najbliższego otoczenia, a również nie trzeba daleko szukać, by przypomniało się znudzenie rozmowami przy świątecznym stole lub skrywane niechęci okraszone inteligentnym niemiłosiernym dowcipem, którego puenty niektórym „szły w pięty”. I dałoby się tak dłużej i więcej…

Każda cecha Boga znajduje swoje odzwierciedlenie w ludzkim postępowaniu. Nie można być dobrym samemu przez się. Wszystko, co dobre, sprawiedliwe, ostatecznie pochodzi od Boga i wskazuje na Niego. Bo Bóg jest dobry, nawet jeśli Go nie znasz, a postępujesz w sposób dobry, wskazujesz na Niego.

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam kolejne spotkanie Jana i jego uczniów z Jezusem.

Na sam widok Jezusa Jan mówi: "Oto Baranek Boży". Słyszymy te słowa na każdej Mszy Świętej, tuż przed przyjęciem Pana Jezusa w Komunii.

Dziś ponownie spotykamy Jana Chrzciciela, który nazywa Jezusa Barankiem Bożym. A chwilę później Jan mówi, że nie znał przedtem Jezusa.

O co tu tak naprawdę chodzi? Przecież Jan Chrzciciel był kuzynem Pana Jezusa i na pewno niejeden raz się z Nim bawił i odwiedzał Go w Jego domu, gdy był dzieckiem.

Dwaj uczniowie Jana Chrzciciela, o których mówi dzisiejsza Ewan­gelia, spotkali także na drodze swojego życia kapłana – Jezusa Chrystu­sa, który ich również oczarował i urzekł, dlatego za wszelką cenę posta­nowili pójść za Nim. Mieli na tyle odwagi, żeby nie powiedzieć – tupetu, iż postanowili za wszelką cenę rozszyfrować Chrystusa. Stąd ich pyta­nie: Nauczycielu, gdzie mieszkasz?

Aby widzieć więcej, aby rozumieć i właściwie odczytywać to, co widzą nasze oczy, potrzebujemy Ducha Świętego. Bez Jego pomocy, łaski, darów, natchnienia, żaden prawidłowy krok nie jest możliwy, bo to Duch Święty jest sprawcą naszego chcenia i działania.

Jan Chrzciciel, napełnionych mocą Ducha Świętego jeszcze w łonie swojej mamy, św. Elżbiety, robi wszystko pod Jego natchnieniem. Nie może być inaczej, bo przecież Pan Bóg wybrał Jana, aby bezpośrednio przygotował drogę Bożemu Synowi.