Bóg ukryty

Środa, XI Tydzień Zwykły, rok I, Mt 6,1-6.16-18

Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

 

Bóg jest Bogiem ukrytym, jak mówi Izajasz (45,15). Cały czas jest poza zasłoną, przez którą musimy przebijać się wiarą. Jest Duchem, zatem nie można materialnie Go zobaczyć. Ta Jego natura ukryta to jednak nie tylko trudność dla nas w doświadczaniu Bożej obecności. To dla nas wielka szansa, ponieważ Bóg ukryty widzi w ukryciu. Nie ma dla Niego rzeczy zakrytych, niedostępnych. Im więcej zależy nam na Bożym wejrzeniu, na tym, jak Bóg nas widzi, im bardziej pragniemy się do Niego upodobnić, tym bardziej wchodzimy w ukrycie i działamy w ukryciu. Lansowanie siebie, przechwalanie się nawet rzeczami pobożnymi pochodzi od ducha tego świata. Bóg woli dobro spełniane realnie, ale bez rozgłosu. To jest droga po Jego nagrodę.

 

W każdą środę o 20:00 audycja >>Jak fajnie być blisko Boga<< w Radio Profeto. Zapraszamy!