Boje się dzisiejszej ewangelii...

marzec 2015

ks. Piotr Chmielecki SCJ

Boje się dzisiejszej ewangelii...

Niedziela, III Tydzień Wielkiego Postu, rok B, J 2,13-25

Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.

Boję się dzisiejszej ewangelii… „z domu mego Ojca nie róbcie targowiska”, albo „gorliwość o dom Twój pożera mnie”. A my ciągle nie słuchamy… Jakże często w kościołach odbywają się imprezy praktycznie wcale nie związane z ewangelizacją! Koncerty muzyki poważniej, tetry-przedstawienia, mieliśmy nawet „słynny” pokaz mody, sprzedajemy, handlujemy...

Sam przeżyłem kiedyś następującą historię (relacja w dniu "wydarzeń"):

Głosiłem cały dzień kazania w jednej z warszawskich parafii, a podczas ogłoszeń parafialnych starłem się zachęcić ludzi, aby zadeklarowali swój udział w kolędowaniu misyjnym (zaprosili kolędników do swojego domu). Nie udało mi się jednak zebrać zbyt wielu deklaracji, ponieważ „konkurencja zbieracza” była niesamowita!

Ja stawałem po Mszach św. z notesem obok stolika ze świecami Caritas. Aby nie marnować cennych sił, panie z Caritas obok świec miały też sianko na wigilijny stół. Ofiara za sianko lądowała już jednak do puszki z szyldem AK (Akcja Katolicka).

Z prawej flanki mieliśmy „Bielanki” (dziewczęcą służbę maryjną). Dziewczynki zbierały pieniądze na swoje cele poprzez sprzedaż pierniczków. Całoroczny sklepik z książkami i dewocjonaliami również reklamował się podczas ogłoszeń parafialnych ze specjalną ofertą taniej książki np. na prezent świąteczny.

W zakrystii były do nabycia opłatki. Takie super, ze zdjęciem kościoła parafialnego. Ludzie znosili też do zakrystii gotowe prezenty dla dzieci. W zeszłym tygodniu losowali serduszka z numerami. Każdy numer odpowiada konkretnemu dziecku w potrzebie. Z przodu kościoła są wystawione kosze na żywność, czy środki czystości. Cały czas można jeszcze przynosić, potrzebujących na Pradze jest wiele…

Dzisiejsza taca była „celowa” na seminarium warszawsko-praskie. Gdyby komuś została jeszcze jakaś wolna złotówka, to mógł przed kościołem wrzucić ją do puszki z przeznaczeniem na „Kościół na Wschodzie” (akcja ogólnopolska).

Z ogłoszeń parafialnych dowiedzieliśmy się już, że za tydzień puszka przed kościołem będzie dla „potrzebujących z naszej parafii” oraz, że można będzie w przyszły poniedziałek wesprzeć organizacje PKWP (Pomoc Kościołowi w Potrzebie) poprzez przyniesienie na miejsce zbiórki starego sprzętu RTV i AGD.

Boję się dzisiejszej ewangelii…

ks. Piotr Chmielecki scj, zbieramto.pl

Inne komentarze ks. Piotra

KOMENTARZE DO EWANGELII

Nowy porządek

Wierność nauce Jezusa wymaga nieustannego oczyszczania własnego wnętrza, które przecież jest świątynią. Widzimy, doświadczamy, jak wielkie toczą się boje, by te nasze świątynie brukać, by je ograbiać z Bożego blasku, by odzierać z godności już od najmłodszych lat, wmawiając, że sacrum to jakiś przeżytek i zabobon.

Pozwólmy Jezusowi zaprowadzić nowy porządek w naszym życiu. Pozwólmy Mu wywrócić, zburzyć nasze pojęcie o porządku – ładzie wewnętrznym, który często jest zupełnie zdeformowany przez szeroko pojętą światową wolność.

KOMENTARZE DO EWANGELII

Słowo Boga porusza serca

Żadne słowo nie porusza serca tak jak Słowo Boga, bo jest to Słowo żywe, które jak miecz obosieczny przenika kości, przenika serce, myśli, umysł, całą ludzką istotę. Dziś słyszymy wiele słów, jesteśmy zalani informacjami. Już nie wiadomo, kogo słuchać. Jedni zaprzeczają drugim. Wiele słów wypowiadanych jest na wiatr i nie przynosi nadziei ani pocieszenia. A Słowo Jezusa zawsze jest słowem życia, jest słowem niosącym nadzieję, bo jest słowem wiecznym, dającym nam życie wieczne. Arcykapłani i uczeni w Piśmie też słuchali Słów Jezusa, tyle że serca ich były tak twarde, że żadne z tych słów nie zapuściły w nich korzenia. Chcieli zabić Jezusa tylko dlatego, że mówił prawdę, i tylko prawdę. Dziś chyba też tak jest. A Jezus jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki. I Jego Słowo jest takie samo! Jest żywe i ma moc nas wskrzesić do życia, kiedy słuchamy go z zapartym tchem. Ma moc uczynić z naszego serca i naszego jestestwa prawdziwą świątynię Ducha Świętego, prawdziwy, żywy dom Boga.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Pytanie

Przez ostatnie dni wręcz połykałem Boże Słowo. Stawało się ono rzeczywiście jak miód. Potem zawsze jednak następuje weryfikacja mojego przyjęcia Objawienia w kontekście przyjęcia go przez innych. Zadaję sobie jako ksiądz ciągle jedno pytanie: jak moja słodycz może stać się słodyczą dla innych? W przeciwnym przypadku wewnątrz siebie zawsze będę odczuwał gorycz.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Potrzebuję Jezusa

Potrzebuję Jezusa! To tak łatwo powiedzieć. Pomyśl przez chwilę nad tym słowem: potrzebuję Ciebie, Jezu. Potrzebuję, ponieważ sam nie dotknę Twego Ojca – mojego Boga. O tym jest to czytanie z całą jego symboliką. W sprawach wiary, miłości, zbawienia potrzebuję Jezusa. Tutaj na ziemi nic nie znaczy, co mam, kogo znam, ile potrafię – to nawet przeszkadza. Im bardziej jestem potrzebujący: niedomagający, biedny, ubogi – tym lepiej. Taka jest droga Boga! Potrzebuję Jezusa, Baranka za mnie umarłego i zmartwychwstałego, tylko wtedy staję się synem mojego Boga. Pomóż mi, Jezu, głęboko przeżywać te słowa, nie tylko je wypowiadać, ale przeżywać: ja Darek, potrzebuję Ciebie. Amen.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Dbajmy o nasze świątynie

Pismo mówi dziś o Świątyni Jerozolimskiej. W tym fragmencie Ewangelii warto przypomnieć sobie, że Pismo nazywa też świątynią ciało człowieka.

Jeśli serce człowieka przestaje być świątynią, miejscem modlitwy, dobroci, a zamiast tego staje się targowiskiem, miejscem wypowiadania życzeń i żądań, to szybko w naszym życiu pojawiają się zazdrość, złość i samolubstwo.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Łzy Pana Jezusa

Pan Jezus zapłakał nad Jerozolimą… Przeżywał bardzo, że jej mieszkańcy nie chcieli Go przyjąć po tym, jak ogłosił im Dobrą Nowinę o zbawieniu. Wiedział, że za kilka dni zostanie tam ukrzyżowany, a jednak nie płakał nad sobą, lecz nad ludźmi, którzy tego dokonają.

Komentarze do słowa

Boje się dzisiejszej ewangelii...

8 marca 2015

Jezus - Świątynia Boga

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządził sobie bicz ze sznurów, powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.

8 marca 2015

Po co?

W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!

8 marca 2015

Targowisko ludzkich serc

Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: Weźcie to stąd, a z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie.

8 marca 2015

Rozmowy o Słowie

Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.

8 marca 2015

Czy?

8 marca 2015