Boża skarbona

Poniedziałek, XXXIV Tydzień Zwykły, rok II, Łk 21,1-4

Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.

 

     Czasem mamy tyle rzeczy,  że nie wiemy, co z nimi robić. Jednak nie chcemy z tym nic robić, bo to moje. Może nie dziṡ, ale jutro albo w przyszłym roku będę tego potrzebował, myṡlimy sobie. Fakt, może ja będę potrzebował, ale czy Bóg potrzebuje tego? On nie potrzebuje naszych pieniędzy, On potrzebuje nas samych.

    Czy jesteṡmy gotowi ofiarować Mu nie tylko to, co nam zbywa, ale wszystko,  co posiadamy? Czy jesteṡmy gotowi wrzucić wszystko do Skarbony Jego Miłości? Czy jesteṡmy gotowi oddać Mu wszystko, nawet nas samych?

    Spróbuj dziṡ Droga Siostro i Drogi Bracie wrzucić do Bożej Skarbony to, co najbardziej cię boli,  polecić Mu  bliskich, oddać Mu to, co jest ci najdroższe - twoje życie.

Zobacz inne komentarze o. Witolda