By spotkać osobiście Zbawiciela

Środa, Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia), rok C, Mt 2, 1-12

 Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela. Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon. Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny.

 

Historia Mędrców ze Wschodu uczy nas pełnego zaangażowania w poszukiwanie Boga. Korzystają oni ze środków dostępnych w naturze, czego symbolem jest gwiazda. Dalej, stawiają pytania poszczególnym, napotkanym osobom, licząc na to, że kto pyta, nie błądzi. Wydaje się, że szczególne znaczenie w rozwiązaniu ich zagadki ma Księga Pisma Św. - Słowo Boże, które odpowiednio zostaje im wyjaśnione. Tam, w słowach Proroka znajdują odpowiedź na pytanie, gdzie może być Mesjasz. Wreszcie umocnieni Słowem, przychodzą przed dom, w którym przebywa Święta Rodzina. W momencie, gdy widzą Dziecię, upadają na twarz, oddają Mu pokłon i ofiarują symboliczne dary. Inna droga, którą wracają, jest potwierdzeniem, że po osobistym spotkaniu z Mesjaszem nic już nie może być takie samo.

Jakie cechy sprzyjały ich osobistemu spotkaniu z Chrystusem? Niewątpliwie wytrwałość, pokora, odwaga w stawianiu pytań, determinacja, szacunek dla Księgi Pisma św. jako drogowskazu na codzienność,  bezkompromisowość wobec świata i jego władzy, czego personifikacją był Herod, wreszcie ufność Bożej, nowej drodze. Wszystkie te cechy niewątpliwie doprowadziły ich do realizacji najważniejszego zadania człowieka, jakim jest oddanie czci Bogu, swojemu Stwórcy i Panu, który pragnie wchodzić w osobistą relację z ludźmi szczególnie pragnącymi z Nim spotkania.