Być jak owca

Środa, XIV Tydzień Zwykły, rok I, Mt 10,1-7

... pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie.

 



Pan Jezus rozsyła apostołów do pracy misyjnej. Daje im nakaz, aby szli i głosili Ewangelię. Tak też dzieje się i dzisiaj w Kościele. Mamy apostołów czyli biskupów, dalej księży. Często nazywamy ich pasterzami. My jesteśmy jak te owce, które potrzebują prowadzenia, które nasłuchują głosu pasterza i idą za nim, aby bezpiecznie dojść do celu. Wsłuchuj się więc w to, co mówią do ciebie duszpasterze. Nasłuchuj ich wołania, a na pewno nie zbłądzisz.