Być szczęśliwym

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Chrystus daje swoim uczniom nakaz ewangelizacji, który pozostaje aktualny przez wszystkie wieki. Możemy zapytać siebie, jak ta misja przebiega w XXI w. i odpowiedź chyba nie będzie zbyt optymistyczna. Prawda jest bowiem taka, że ewangelizacja w dzisiejszych czasach mocno kuleje. Ludzie coraz rzadziej i coraz mniej chętnie chcą słuchać o Bogu, a hasła w stylu „Chrystus uwolnił nas od grzechu” czy „Chrystus zbawił świat” trafiają w próżnię.

Ostatnie ukazanie się Jezusa Zmartwychwstałego związane jest z przekazaniem misji głoszenia całemu światu Ewangelii. Święty Marek podkreśla niezwykły radykalizm i wręcz apodyktyczny sposób wypowiadanych słów przez Jezusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony”. Właściwą reakcją na głoszone Słowo jest wiara, która będzie prowadzić do przyjęcia chrztu świętego. 

Cudowne jest w Kościele to doświadczenie działania Ducha, który wybiera i budzi ludzi do głoszenia Ewangelii i uczy ich, „że z tymi, którzy Boga miłują, wszystko współdziała dla dobra” (Rz 8,28). Akwila z żoną przegadali pewnie długie godziny z Pawłem podczas pracy i nie tylko, a teraz zdobytą wiedzą i praktyką wiary dzielą się z Apollosem, który za moment będzie przez niektórych uznany za równego, a nawet ważniejszego niż Paweł.

Paweł też potrzebował usłyszeć takie słowo. Jak dobrze, że tak wielki ewangelizator przeżywał momenty, w których Bóg do niego mówi słowa pocieszenia, zachęty, umocnienia. Może dlatego, że zwyczajnie bał się o siebie, może dlatego, że nie widział owoców swojej pracy, może po prostu czuł się zniechęcony tym, z czym się spotykał w swojej posłudze głoszenia Słowa.

Pan Jezus udziela nam dziś wskazówek, jaki powinien być prawdziwy chrześcijanin i ten, który będzie mógł być Jego uczniem.

Chrystus obiecał nam, że dla każdego jest miejsce w niebie. Każdy, jeśli chce, może tam się znaleźć.

Czytamy u św. Jana, że Jezus mówi do uczniów: będziecie prosić w imię moje. A co znaczy prosić w imię Jezusa? I dlaczego prosząc, otrzymamy?

W dzisiejszej Ewangelii Jezus odpowiada nam na te pytania, zapewniając o miłości Ojca. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. Ten, kto uwierzył Jezusowi, zbliża się do Ojca. Im bardziej ufam i kocham, tym mocniej chowam się w rękach Bożych!