Całkowicie zaufać Bogu

Poniedziałek, XXIX Tydzień Zwykły, rok I, Łk 10,1-9

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!”. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”».

 

W święto św. Łukasza Kościół daje nam Ewangelię o posłaniu uczniów na misję. Jest też Jezusowe wezwanie do modlenia się o nowych pracowników na wielkie żniwo ewangelizacyjne. Może nawet trochę dziwić, dlaczego Pan żniwa potrzebuje tej modlitwy. To wezwanie ma na celu pomoc w uświadomieniu nam, jak wielki skarb posiadamy, będąc ochrzczonymi i uczniami Jezusa Chrystusa. Uświadamia też konieczność rozpalania zapału dzielenia się tym skarbem z tymi, którzy jeszcze nie przyjęli radosnej nowiny o zbawieniu. Będziemy w tym jak owce miedzy wilkami, tzn. że nasza moc świadczenia o Ewangelii znajduje się tylko w Bogu. Całkowicie zaufać Bogu, opierać się jedynie na Nim jest zapewnieniem skuteczności misji świadczenia o dobrej nowinie Bożej miłości. Tak jak to było w życiu św. Łukasza.

Duchu Święty, daj nam zapał zaangażowania w ewangelizację świata.