Chleb z nieba

Jezus powiedział do ludu: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto /we Mnie/ wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.

     Tak czy inaczej, cały szósty rozdział Ewangelii Janowej jest zbudowany w taki sposób, aby w słuchaczach pogłębić wiarę w Jezusa, a czytającym później ten tekst uczniom, dać także katechezę o Eucharystii.
     Ciekawe wydaje się zestawienie manny z chlebem, który z nieba zstępuje. Jezus, podejmując ten temat, odpowiedział ludowi,  który żądał znaku podobnego do tego, jaki otrzymali ich ojcowie w drodze do ziemi obiecanej. Jednocześnie wyraźnie przypomniał, że ci, którzy spożywali mannę i widzieli mnóstwo znaków wychodząc z Egiptu, pomarli na pustyni. W końcu nie weszli do miejsca przygotowanego przez Boga, bo szemrali i byli Mu nieposłuszni. Chrystus, poprzez "chleb, który z nieba zstępuje", daje uczniom życie wieczne. Jednak dokonuje się to nie poprzez posłuszeństwo samych uczniów, ale przez Jezusa, który "stał się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej". Karmienie się Ciałem Chrystusa jest więc wchodzeniem w coraz głębsze posłuszeństwo woli Bożej. Uczestniczenie w Eucharystii jest jednoczeniem się z Jego wolą

Fot. sxc.hu