Chrystusowe pragnienie jedności

Wtorek, Święto św. Andrzeja Boboli, rok I, J 17,20-26

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

 

Fragment Ewangelii, który dzisiaj rozważamy, to ostatnie zdania mowy pożegnalnej Jezusa. To również zdania, które wciąż czekają na swoje wypełnienie. Gdy bowiem popatrzymy na życie świata, Kościoła, naszej Ojczyzny, wielu naszych rodzin czy wspólnot, łatwo dostrzec liczne podziały i niezgodę. Tak jest od wieków pomimo tego, że Jezus tak bardzo modlił się o jedność dla nas, tak bardzo prosił nas o wysiłek na rzecz jedności, zgody i wzajemnego szacunku. Jako przykład i wzór do naśladowania daje nam relację pomiędzy Ojcem i Synem. Właśnie do tej wzajemnej relacji Jezus dzisiaj tak często się odwołuje.

Może właśnie dlatego ciągle nam nie wychodzi budowanie jedności, bo za bardzo koncentrujemy się na sobie, patrzymy tylko na siebie i wzajemnie się oceniamy. Zamiast bardziej poznawać Boga, zamiast patrzeć, wręcz kontemplować relację między Ojcem i Synem i do tej relacji mierzyć, do niej się upodabniać, to my poprzestajemy na naszych ziemskich wzorcach i oczekiwaniach. A Jezus chciał we wszystkim oddać chwałę Ojcu, chciał pełnić Jego wolę i swoim życiem pokazać nam Ojca, byśmy i my Go miłowali i Mu służyli.

Prośmy o ducha szczerego zatroskania, aby słowa: Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a ja w Tobie, aby i oni stanowili w nas jedno, były dla nas wyzwaniem i punktem odniesienia, tym jedynym wzorcem budowania naszych relacji. Niech to Chrystusowe pragnienie jedności serc i chwały zbawienia dla wszystkich ludzi zbliży się do wypełnienia również poprzez nasze konkretne zaangażowanie.