Chwila

Czwartek, 6 Niedziela Wielkanocna, rok II, J 16,16-20

Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.

 

Chwila - aż siedem razy w tym krótkim fragmencie został użyty ten rzeczownik. Pan Jezus chce nam coś bardzo ważnego przekazać. Nasze ziemskie życie z jego troskami i problemami, to tylko chwila w perspektywie wiecznej radości. Jednak codzienne doświadczenie nie chce się dać kształtować tej nadziei – to, co trudne, związane z cierpieniem, tak często dłuży się nam niemiłosiernie, a chwile radosne tak szybko się kończą. 

Co można zrobić, by uświadamiać sobie „chwilowy” wymiar przygniatającego cierpienia, zmartwień, problemów, kłopotów, otwierając się na wieczny wymiar ewangelicznej radości? Dać tak kształtować wiarę działaniu Ducha Świętego, by pewność Chrystusowego zmartwychwstania opromieniała każdą chwilę naszej codzienności. Prośmy wiec Ducha Świętego o silną wiarę w zmartwychwstanie.