Chwila refleksji

Sobota, IV Tydzień Zwykły, rok II, Mk 6,30-34

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

 

Wszystkim ludziom potrzeba chwili refleksji nad swoim życiem. Odpoczynku, oderwania się od spraw codziennych, psychicznego odpoczynku. Jezus wskazał swoim uczniom, jak mają wypoczywać, jak mają oczyścić swój umysł, „zresetować go”.

Tak dzieje się też wśród nas. Dla wierzących takim czasem są różnego rodzaju rekolekcje. Jest to czas pozwalający się wyciszyć, zastanowić się nad własnym życiem, zgłębić naukę Chrystusa, modlić się. Rekolekcje, które proponują nam wspólnoty Kościoła, zaspokajają wszystkie te potrzeby.

Rekolekcje w ciszy, medytacyjne, rozważanie słowa Bożego czy też inne tematyczne np. pomoc małżeństwom w przeżywaniu ich sakramentu, pomoc w wychowaniu dzieci, rekolekcje dla młodzieży… Ale najważniejszy jest czas WIELKIEGO POSTU przygotowujący nas do świąt Zmartwychwstania Pańskiego.

Korzystajmy z tych wszystkich form pogłębiania własnej duchowości i przez to zbliżających nas do Pana.