Co ziemskie, co boskie

Niedziela, XXIX Tydzień Zwykły, rok A, Mt 22,15-21

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?» Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

 

Pan Jezus zostaje dziś wystawiony na próbę przez faryzeuszów – zadają Mu pytanie, czy należy płacić podatki i być uczciwym. Jednak nie otrzymują takiej odpowiedzi, jaką chcieli usłyszeć. Pan Jezus mówi jasno – to, co ziemskie, ma zostać tutaj, a to, co Boże, należy do Boga. 

Wszystko to, co mamy tu podczas naszego życia, ma być dla nas tylko pomocą i ułatwiać życie – nie mamy się stać zakładnikami rzeczy i dóbr, bo wtedy zajmują one miejsce Boga.

Bóg pragnie, aby to nasza dusza należała do Niego i abyśmy to ją całym sercem pielęgnowali.