Czekamy z utęsknieniem

Piątek, XXXIV Tydzień Zwykły, rok I, Łk 21,29-33

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: «Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą».

 

Każdy człowiek lubi wiosnę, a jeszcze bardziej lato. Drzewa wtedy kwitną i dają pyszne owoce.

Do takiego cudownego lata Jezus porównuje koniec świata – to coś, na co czekamy z utęsknieniem, a gdy nadejdzie, cieszymy się jego trwaniem.

Prawdziwy chrześcijanin jest zawsze gotowy na koniec świata, bo wie, że wtedy właśnie rozpocznie się jego nieskończone szczęście przebywania z Bogiem.