Czy?

Niedziela, II Tydzień Adwentu, rok B, Mk 1,1-8

Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając /przy tym/ swe grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym.

 

Czy Jezus Chrystus, Syn Boży jest dla mnie Bogiem żywym?
Czy wierzę, że Duch Święty we wszystkim mi pomoże?
Czy modlę się codziennie do Ducha Świętego, który jest Pocieszycielem?
Czy znam datę swojego Chrztu Świętego?
Czy dbam o pogłębianie mojej osobistej modlitwy?
Czy stawiam sobie pytanie, co będzie ze mną po śmierci?

Mój dzisiejszy komentarz do ewangelii zamknę przytoczeniem Modlitwy Ucznia, którą poznałam osiem lat temu w szkole formacyjnej – w Szkole Modlitwy Jana Pawła II. A oto ona:

Miłosierny Boże, Ty wysłuchałeś prośby Elizeusza i napełniłeś go duchem proroka Eliasza. Wysłuchaj mojej pokornej prośby i udziel mi ducha, którym żył Jan Paweł II.
Napełnij mnie duchem modlitwy, aby była ona obecna w moim życiu jako radosne i pełne miłości przebywanie z Tobą. Napełnij mnie duchem pracowitości, abym solidnie wypełniał  swoje codzienne obowiązki. Napełnij mnie duchem wrażliwości na potrzeby innych ludzi, abym umiał ofiarować im to, czego najbardziej potrzebują. Napełnij mnie duchem jedności, abym wszędzie niósł pokój i zgodę, pomagając pokonywać podziały i konflikty.
Naucz mnie żyć według zasady „Totus Tuus”, w całkowitym oddaniu się Maryi i naśladowaniu Jej drogi wiary. Doprowadź mnie do pełnego zjednoczenia z Tobą, w Twoim umiłowanym Synu Jezusie Chrystusie, mocą Ducha Miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.