Czy?

Niedziela, III Tydzień Zwykły, rok A, Mt 4,12-23

Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie. Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim. I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

 

Czy proszę Boga o codzienne moje nawrócenie?
Czy zawracam z nieodpowiedniej drogi, złych wyborów, przystępując systematycznie do sakramentu pojednania?
Czy Jezus jest dla mnie Światłością?
Czy jestem człowiekiem podejmującym powołanie, do którego przeznacza mnie sam Bóg?
Czy jestem przekonana, że moja profesja, dana droga życiowa jest najwłaściwsza dla mojej osoby?
Czy Jezus jest Nauczycielem nauczającym mnie najistotniejszych prawd w życiu?
„Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”.
Panie Boże, przeznaczyłeś nas w Kościele do Twojej służby, niech każdy z nas wierzących w Ciebie, ufający Tobie, próbuje być posłuszny Twojemu słowu. A w relacjach interpersonalnych starajmy się kierować miłością, uwagą, życzliwością.
„A oni natychmiast zostawili łódź i poszli za Nim”.
„Każdy z nas jest narzędziem Przymierza o tyle, o ile Pan, który „patrzy na serce”, odkrywa w nim miłość i pragnienie służenia Jego planom”.

 

Przeczytaj również >>Święty artysta<< - Przemysława Radzyńskiego.