Czy?
Niedziela, Niedziela Zesłania Ducha Świętego, rok B, J 20,19-23
Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Czy uwielbiam Boga za Zesłanie Ducha Świętego?
Czy wielbię Ducha Świętego za Jego dary?
Czy wsłuchuję się w przesłanie Ducha Świętego, wypełniając misję, do której mnie przeznacza?
Czy dziękuję Bogu za dar, którym są moje zadania?
Bez pomocy Ducha Świętego nie jesteśmy w stanie otworzyć nasze serca na bliźnich. Grozi nam zasklepienie się w sobie, trwanie w egoistycznym „ja”, narcyzmie, pogoni za pieniędzmi, utaplanie się w ciasnym świecie spraw materialnych.
A kiedy będziemy prosić jak najczęściej Ducha Świętego, aby otworzył oczy naszego serca, od razu wszystko w naszym życiu zaczyna się zmieniać. Duch Miłości, Duch Prawdy wychodzi każdemu z nas naprzeciw, porusza nasze serca, ożywia nasza wiarę.
„ W tym dniu ( Pięćdziesiątnicy) zostaje w pełni objawiona Trójca Święta. Od tego dnia zapowiedziane przez Chrystusa Królestwo zostaje otwarte dla tych, którzy w Niego wierzą, w pokorze ciała i w wierze uczestniczą oni już w komunii Trójcy Świętej. Przez swoje przyjście, które ciągle trwa, Duch Święty pozwala światu wejść w „ czasy ostateczne”, w czas Kościoła, Królestwo już odziedziczone, ale jeszcze nie spełnione” ( KKK, 732).
Boże, bądź uwielbiony za miłość Trójcy Świętej. Panie Jezu, pozwól mi codziennie sięgać w głąb siebie, abym doświadczyła daru pokoju Ducha Świętego, bym zawsze słuchała natchnień, które mi zsyła Twój Duch Święty. Za świętym Janem Pawłem II, który pisał w Encyklice o Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata: „ Kościół przeto nie przestaje błagać Boga o tę łaskę, ażeby nie zanikała prawość ludzkich sumień, aby nie tępiała ich zdrowa wrażliwość na dobro i zło”.
Aby istotnie nie tępiała…
Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
