Czy?

Może trochę dziwić, że Paweł, który był zdecydowanym przeciwnikiem nakłaniania nawróconych pogan do przyjmowania znaku Pierwszego Przymierza (obrzezania), nagle decyduje się poddać temu aktowi Tymoteusza, który mimo żydowskiego pochodzenia „po kądzieli” nie był obrzezany. Czyżby stawianie na „ostrzu noża” tego problemu w Antiochii i późniejsze postanowienia soboru jerozolimskiego nagle przestało mieć znaczenie?

„Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”.

Apokalipsa znaczy objawienie. Bóg pokazuje, co jest dla Niego najistotniejsze. Chce się objawić, chce być blisko człowieka, który się pogubił, który zostawił Boga, porzucił Jego obecność, działanie. Człowiek, odwracając się od Boga, tak naprawdę przeczy temu, co w nim pierwsze, podstawowe, najważniejsze, pierwotne. Odchodzi od Kogoś, na kogo jest podobieństwo, w Kim ma sens swojego istnienia.

Jak często zdarza nam się zapominać o tym, że jesteśmy wybrani. Jezus dziś przypomina swoim uczniom: Ja was wybrałem sobie ze świata (…). I jednocześnie słowem swoim wzmacnia, dając im jasno do zrozumienia, że ci, którzy poznali Boga, będą żyć Jego słowem. Ci natomiast, którzy odrzucają Jego Miłość, nie będą chcieli o Nim słyszeć. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Jesteśmy wybrani! Jesteśmy Jego własnością! Pamiętajmy: Jeśli należymy do Niego, włos z głowy nam nie spadnie. Bo On się troszczy o nas! A nienawiść, prześladowania świadczą o tej przynależności!

Mama to bardzo ważna osoba. Zanim się pojawimy na świecie, rozwijamy się w jej brzuszku. A po naszym narodzeniu to ona z miłością opiekuje się nami, karmi nas, troszczy się. Cały czas myśli o nas, gdy idziemy po raz pierwszy do przedszkola, a później do szkoły. I nawet gdy będziemy już dorośli, będzie nas wspierać w ważnych egzaminach, podczas nauki na studiach lub gdy zaczniemy pracować. Bo mama chce dać nam to, co najlepsze. Bo po prostu nas bardzo kocha.

Bardzo uderzające są słowa w pierwszym fragmencie dzisiejszej Ewangelii. Jeżeli jesteśmy prawdziwymi uczniami Chrystusa, to nie możemy się spodziewać, że wszyscy będą nam sprzyjać.

Świat (w tym również nasza Ojczyzna) jest podzielony w swojej wizji życia. My jako uczniowie Chrystusa kierujemy się nauczaniem, które do nas skierował Jezus, a potwierdzili swoim świadectwem Apostołowie. Wierzymy, że życie zgodne z Ewangelią i nauczaniem Kościoła uczyni świat lepszym, a nas przybliży do końca, w którym ujrzymy naszego Zbawiciela twarzą w twarz.

Zapowiedzi Jezusa dotyczące przyszłości uczniów realizują się dosłownie. W całej historii chrześcijaństwa, z mniejszym albo większym natężeniem, ludzie przyznający się do Chrystusa są w różnoraki sposób szykanowani, represjonowani, więzieni, bici, zabijani… Przez kogo? Przez tych, co nie znają Jezusa i w których to Imię wywołuje agresję, nienawiść, zło.