Czy potrafimy

Sobota, I Tydzień Wielkiego Postu, rok II, Mt 5,43-48

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

 

Dla nas dzisiejsze rozważanie jest bardzo trudne. Jak większość z nas stajemy przed dylematem, czy i jak mamy się zachować w stosunku do kogoś, kto nas skrzywdził, czasem w sposób niewyobrażalnie ciężki, i nadal krzywdzi nas i innych. Czy jesteśmy w stanie przebaczyć i modlić się za naszego krzywdziciela?

Jezus uczy nas, jak mamy to czynić. Rozumiemy tę naukę, ale czy potrafimy ją stosować w naszym życiu?

Żyjemy w świecie, gdzie dookoła nas toczą się wojny, kiedy krzywdzeni są bezbronni ludzie, dzieci, którzy są torturowani, zabijani w okrutny sposób, giną z głodu, a ci, którzy są za to odpowiedzialni, spokojnie żyją z daleka od tych bestialskich zachowań. Jak my mamy się zachować? Jak czują się ci ludzie tam krzywdzeni? Czy my, gdy bylibyśmy na ich miejscu, potrafilibyśmy być doskonali, jak uczy nas Jezus? Nie potrafimy na to pytanie odpowiedzieć.

Jak się zachować, gdy zagrożony jest byt nasz i naszych bliskim, naszych znajomych? Myślę, że niewielu ludzi staje przed takim wyborem, ale ten wybór jest heroiczną postawą, która świadczy o przyjęciu nauki Jezusa.

Jest jedna rzecz, którą możemy i musimy czynić. Modlić się za tych, którzy zło czynią, modlić się za nas, abyśmy w chwili dla nas tragicznej wzięli przykład z Jezusa, który modlił się w chwili śmierci „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34a).