Dar dla Boga

Piątek, Piątek po Popielcu, rok I, Mt 9,14-15

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć».

 

Na czym właściwie ma polegać post? Św. Augustyn mawiał: „Nie wierzę, aby post wystarczył sam w sobie. Twoje wyrzeczenia będą dla ciebie owocne, jeżeli będziesz hojny dla innych”. Z kolei św. Hieronim zauważy: „Na cóż zda się wycieńczać ciało wstrzemięźliwością, jeśli umysł nadyma się pychą”. 

Jezus poucza swoich uczniów, na czym ma polegać prawdziwe poszczenie. Sam Bóg rozpoczął publiczną służbę od postu. Zrezygnował z pożywienia, poddał się Ojcu, żył w mocy Ducha Świętego. Modlił się. Przygotowywał się do wypełnienia woli Ojca. A kiedy nadszedł czas misji, pełnił ją z gorliwością.

Można w tym kontekście przypomnieć słowa św. Jana Pawła II o poście: „Post ostatecznie ma pomagać każdemu z nas w czynieniu z siebie całkowitego daru dla Boga”.