Dar pokoju

Niedziela, III Tydzień Wielkanocny, rok B, Łk 24,35-48

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!». Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?». Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

 

Pierwszym darem, jaki ludzie otrzymali od Zmartwychwstałego Jezusa, był dar pokoju. Dwóch uczniów uciekających do Emaus odzyskuje pokój w momencie, kiedy rozpoznają w nieznajomym towarzyszu Mistrza z Nazaretu. Wówczas zdecydowali się na natychmiastowy powrót do Jerozolimy.

Dla Żydów dar pokoju oznaczał doczesne błogosławieństwo, dobrobyt. Dla uczniów Jezusa ten dar to przede wszystkim relacja przyjaźni i miłości z Bogiem oraz pewność, że On prawdziwie żyje. A czym dla mnie i dla Ciebie jest dar pokoju, który przyniósł Jezus?