Dla Królestwa Bożego poświęcić wszystko

Środa, Św. Ignacego z Loyoli, prezbitera (31 lipca), rok I, Mt 13,44-46

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją".

 

Jeśli w naszym życiu szukaliśmy czegoś cennego, to zapewne pamiętamy uczucia radości i triumfu, jakie towarzyszyły nam, kiedy udało się wreszcie tę cenną rzecz zdobyć. Królestwo Niebieskie jest według słów Jezusa drogocennym skarbem. Trzeba się natrudzić, aby go znaleźć. Ale gdy już go znajdziemy, widzimy, że jest tak piękny, że jesteśmy w stanie poświęcić wszystko, aby go posiąść.

Męczennicy za wiarę byli niewątpliwie odkrywcami takiego właśnie skarbu. Byli gotowi poświęcić własne życie, aby go nie utracić. Także ci, którzy oddali życie z miłości do bliźniego, musieli niewątpliwie poczuć, czym jest Miłość odwieczna, i to do tego stopnia, że sami byli gotowi – dla tej Miłości – poprzez miłość dla drugiego człowieka poświęcić własne życie i siły.

Jeśli odnajdziemy drogocenną perłę Królestwa Bożego, nie bójmy się poświęcić dla niej wszystkich swoich sił. To na pewno się opłaci.