Dobry Pasterz

Piątek, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, rok II, Ez 34,11-16

Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę sprawował nad nimi pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z różnych krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisku» – mówi Pan Bóg. «Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie».

 

Już prorok Ezechiel wskazuje na Boga – Dobrego Pasterza, który zna swoje owce. Dobry Pasterz daje poczucie bezpieczeństwa, staje w ich obronie. Nawet gdy będą przechodziły przez ciemną dolinę, zła się nie ulękną, bo Dobry Pasterz będzie z nimi. Cieszy się z jednej zagubionej owcy, gdy ją odnajdzie, pomimo dziewięćdziesięciu dziewięciu, które były przy Nim cały czas.