Droga...

Nie wiemy często, że największą wartością, jaką posiadamy, jest mieszkający w nas Jezus Chrystus.
Duchu Święty, Miłości Ojca i Syna, bądź z nami i poprowadź poprzez rozważanie Drogi Krzyżowej Jezusa. Ucz nas poznawania siebie, mądrej miłości własnej i wzajemnej. Jednocz nas z Jezusem i prowadź do Ojca. Przyjdź Duchu Święty, Boże.

STACJA I
Pan Jezus skazany na śmierć.

Grzech mój jest winien odejścia od samego siebie i skazania na śmierć duchową. Uwikłania w niemożność porozumienia się z drugim, często tym najbliższym w rodzinie, skupienie uwagi na sprawach materialnych, różnego rodzaju zniewolenia, utrata pracy, choroby, nałogi, kłopoty finansowe, niemoc sprostania relacji z drugimi odbierają nam powoli radość życia.
Stopniowo odsuwamy się od świata, innych ludzi, a nie szukamy Ciebie Panie Boże, Ty, który najlepiej wiesz , czym jest całkowite ogołocenie.
Panie Jezu, Ty patrzysz wzrokiem pełnym miłości na tych, którzy Cię skazują dawniej i dziś. Ukryty w tych, którzy stracili poczucie własnej wartości, zagubili dobro, nadzieję i wiarę, odeszli od Dekalogu, utonęli w pysze i dobrobycie, złamali przyrzeczenia – Ty Boże przyjąłeś dla nas wyrok śmierci.
Prosimy Cię, użycz nam miłości ku bliźniemu naszemu, jakikolwiek by on nie był.

STACJA II
Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona.

Ty Panie znasz naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Znasz nasze krzyże. Czy byłam przygotowana na krzyż?, jaki jest mój krzyż?, czy jestem na niego przygotowana?, czy pragnę go rzeczywiście nieść i to w jedności z Tobą, z miłością ku Tobie?

STACJA III
Pan Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem.

Jesteśmy bardzo poranieni, osądzani, wpadamy w panikę, pośpiech, przesadę, pogubienie, nienawiść, obojętność. Niektórzy z nas tracą rodziny, czułą wrażliwość na drugiego człowieka, powoli tracąc siebie samych.
Twój krzyż Panie Jezu jest niewyobrażalnie ciężki. Mój dla mnie jest trudny do udźwignięcia.
Jezu Miłosierny, Ty nigdy nie zostawisz nas w potrzebie, bez wsparcia. Wołamy do Ciebie Boże, przyjdź nam z pomocą i podnieś nas z tego upadku.

STACJA IV
Pan Jezus spotyka Swoją Matkę.

Świadectwa życia naszych patronów i innych świętych przypominają, że ewangelizacyjna misja Kościoła dokonuje się poprzez miłość. To oni są dla nas dobrym przykładem pochylenia się nad drugim człowiekiem w imię właśnie tej ewangelicznej miłości.
Panie Jezu, bądź uwielbiony w każdym życzliwym geście, skierowanym ku nam przez drugiego człowieka.
Matko Boża, wzorze pięknej modlitwy, naucz nas spotkania z Twoim Synem, z drugim samotnym człowiekiem, ucz nas modlitwy przenikniętej mocą Ducha Świętego, abyśmy nie byli obojętni na potrzebujących.

STACJA V
Szymon Cyrenejczyk pomaga Jezusowi nieść krzyż.

Panie Jezu, uwrażliwij nasze serca na cierpienie duchowe każdego naszego bliźniego, którego nam zadałeś. Uwalniaj nas od stereotypów w myśleniu i postępowaniu wobec innych, ucz nas zwykłego ludzkiego miłosierdzia i „ dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzać w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać, nie odwrócić się od współziomków”.

STACJA VI
Weronika ociera twarz Panu Jezusowi.

Bezdomność duchowa jest plagą naszych czasów. Zauważamy blichtr, bogactwo, powodzenie, koneksje, wątpliwe moralnie kariery, a nie dostrzegamy uczuć, które przeżywają inni wokół nas i im w nich nie towarzyszymy, szczególnie, gdy wymaga to od nas wysiłku.
Panie, nie dopuść, abym pozostawiała innych w ich samotności i potrzebie.

STACJA VII
Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi.

Bądź uwielbiony Boże Wszechmogący za nasze przebudzenia duchowe. Ciężar naszych grzechów jest nie do udźwignięcia bez Twojej pomocy. Jezu Miłosierdzia, przydaj nam wytrwałości, abyśmy mogli dokonywać postępów w rozwoju duchowym, wytrwale praktykować zasady życia duchowego i wypełniać powinności duchowe. Prosimy Cię o radość, pokój, nadzieję, poczucie bezpieczeństwa, pokorę, wdzięczność.
Podnoś nas Panie z naszych kolejnych upadków.

STACJA VIII
Jezus spotyka niewiasty jerozolimskie.

Jezu Miłosierdzia, ulituj się nad nami!. Ucz nas stawania w prawdzie. Możemy bez ograniczeń, z Twoją pomocą, czerpać z wszystkich zasobów królestwa duchowego, jeśli tylko wspomożesz nas do wytrwałej gotowości na ich przyjęcie. Módlmy się, abyśmy w świecie doczesnym codziennie dostrzegali dar pojednania się z Tobą Panie.

STACJA IX
Pan Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci.

Funkcjonowanie w świecie materialnym nie wystarcza, by zbliżyć się do Ciebie Boże. Módlmy się, abyśmy umieli zadbać także o duchowy wymiar istnienia. Błagamy Cię Panie, abyś towarzyszył nam w naszej ziemskiej wędrówce i wytyczał jej trasę. Chcemy Ci być wierni i posłuszni. Święty i Nieskalany,  przejąłeś bezmiar naszych grzechów na siebie. Przebacz nam grzesznym!

STACJA X
Pan Jezus z szat obnażony.

W świecie współczesnym nieraz unieważnia się prostotę serca, serce obnażone, serce wspomagające. Ale to dzięki niemu kruszą się kajdany serc pysznych, zimnych, nieczułych. Ty Panie możesz nas z bezdomności duchowej wyprowadzić, rozpalić ogień życia, pomóc w rozbudzeniu potrzeby piękna, uczciwości, miłości, bezinteresowności.
„Zdarto z Ciebie szaty Panie Jezu, lecz w moich oczach jesteś nadal odziany. Jesteś odziany w godność człowieczeństwa”.

STACJA XI
Pan Jezus przybity do krzyża.

Ty Panie jesteś Prawdą, Drogą i Życiem. Bądź błogosławiony za Twoje Miłosierdzie! Twojemu Najświętszemu Sercu ofiarujemy nasze udręki, zwątpienia, lęki, oczekiwania. Samotni mogą spotkać w Tobie najtkliwszego Przyjaciela i Powiernika. Wraz z Tobą zostaliśmy przybici do krzyża. Jezu, prowadź nas drogą akceptacji naszych krzyży.

STACJA XII
Pan Jezus umiera na krzyżu.

Odzyskaliśmy nadzieję!. Umiłowałeś nas Jezu aż do śmierci na krzyżu. Prosimy Cię Panie, abyśmy umieli oprzeć nasze życie na opoce wiary i zmierzali w życiu do celu, jaki Ty Panie dla mnie obmyśliłeś.

STACJA XIII
Pan Jezus zdjęty z krzyża.

„Święć się Imię Twoje”. Dar wiary, wsłuchiwanie się w natchnienia Ducha Świętego, spokojne oddanie przyszłości w Boże ręce,  zjednoczenie własnych pragnień z pragnieniami Boga, ufność, że moje cierpienia nigdy nie idą na marne, czynienie Bożej woli swoją wolą – to stanie po stronie Twojej Panie.

STACJA XIV
Pan Jezus złożony do grobu.

Jezu Miłosierny, pomóż nam wytrwać na drodze przebudzenia duchowego, nie zaznać bezdomności duchowej, zachować w sobie zawsze wdzięczność za wszystko, co od Ciebie otrzymałam i odkrywać codziennie w swoim życiu nowe powody do wdzięczności Tobie Panie. „ Chrystus modli się we mnie, Chrystus działa we mnie, Chrystus myśli we mnie, Chrystus patrzy moimi oczami, Chrystus mówi moimi słowami, Chrystus pracuje moimi rękami, Chrystus chodzi moimi stopami, Chrystus miłuje moim sercem”.

   Fot. sxc.hu