Dziecięca ufność

„Nie stawiajcie oporu złemu” – jak na dzisiaj dziwne wezwanie Mistrza, który wypędza złe duchy, uzdrawia z chorób, karci pyszałków… A jednak w obliczu cierpienia nadstawia policzek. Taka właśnie jest Jezusowa strategia walki ze złem. On uczy nas, że wszelkie wysiłki w kierunku walki, wojny ze złem nie są najwłaściwszym kierunkiem postępowania. Jak zatem odnieść do naszego życia dzisiaj te słowa Chrystusa?

To, co zwraca uwagę w przypowieściach Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, to zjawisko wzrostu, rozwoju czy też przeobrażania się. Najłatwiej zauważyć to zjawisko w świecie przyrody, gdzie ten naturalny proces trwa od wieków, a my możemy go obserwować każdego roku.

Co by się jednak stało, gdyby ten proces uległ nagle zahamowaniu? Gdyby źdźbło pozostało źdźbłem, nie przechodząc w kolejne formy? Efektem tego byłby brak owoców i brak zbiorów, jednym słowem nieurodzaj.

Winnica dla Nabota to nie jest tylko kawałek pola, jakiś majątek, ale jest to dziedzictwo przodków. To jest skarb, który teraz on trzyma w rękach, to dla niego dar i zobowiązanie. Nabot czuje się obdarowany i zna wagę tego dziedzictwa. Czuje się w obowiązku, by tego strzec, by móc przekazać to przyszłemu pokoleniu.

W stwórczym pomyśle Boga to z małych rzeczy rodzą się wielkie: z malutkiej komórki jajowej i plemnika zaczyna istnieć nowe życie, z nasiennego ziarenka wyrastają rozłożyste drzewa. Co ważne, zarówno nowe życie, jak i rozłożyste drzewa nie żyją dla siebie, dla własnej chwały, ale dla innych. I po to, by powstało nowe życie, i po to, by dać schronienie, azyl, bezpieczeństwo. Nikt z nas nie żyje dla siebie.

Gdy czytamy słowa Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, z początku budzi się w nas bunt, bo jak mamy nie reagować, gdy ktoś nas bije czy też do czegoś zmusza? Jak więc rozumieć zalecenia Pana Jezusa?

Zacznijmy od tego, co wszyscy wiemy. Bóg jest miłością i samym dobrem i to właśnie z tych wartości płynie siła i moc. Pan Bóg walczy ze złem siłą dobra.

Oto jeszcze jedna przypowieść o królestwie Bożym. Pan Jezus porównuje je do ziarna wrzuconego w ziemię. Niezależnie od pory dnia ziarno zaczyna się rozwijać. Następują naturalne procesy życiowe: kiełkowanie, wzrost, dojrzewanie i oczywiście wydanie owocu.

Ziarno nie wzrośnie bez gleby, nie rozwinie się bez odpowiednich warunków: bez wody, składników odżywczych, światła i ciepła.