Gaudete

Józef uwierzył Bogu! Uwierzył, że to, co zapowiadali prorocy, wypełnia się w życiu Maryi i w jego życiu. Interwencja Anioła pomogła mu w podjęciu zadania: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus".

Gdyby ktoś, kto jest niewierzący, chciał powiedzieć, że Jezus Chrystus nigdy nie istniał, to polećcie mu powyższy fragment Ewangelii św. Mateusza. To wspaniały przegląd drzewa genealogicznego rodu Abrahama, praojca Dawida, z którego rodu zgodnie z proroctwem miał pochodzić Mesjasz.

Wiara podupada, gdy ograniczamy się tylko do wspomnień – wspomnień Bożego Narodzenia czy innych świąt. A przecież Bóg jest żywy. Jest i działa dzisiaj.

Izraelici, jak pisze prorok Jeremiasz, nie będą już tylko wspominać, że Bóg ich wyzwolił z Egiptu. Powiedzą, że Bóg ich dzisiaj na nowo zgromadził.

Bóg dla każdego z nas ma pokrzepiające proroctwo, ponieważ zna nasze możliwości i wie, ile w nas zainwestował. Nasza przyszłość może być łaską i błogosławieństwem, gdyż czuwa nad nią nasz Ojciec. Przeciwności ze strony ludzi i naszych własnych słabości nie mogą sprawić, że utracimy królewską godność dziecka Bożego.

Bywają w życiu takie sytuacje, których nie jesteśmy w stanie od razu rozsądzić i podjąć właściwej decyzji. Dlatego potrzebna nam jest cierpliwość, a nade wszystko pragnienie dobra. Józef był człowiekiem sprawiedliwym i nawet jeśli nie rozumiał sytuacji, w której znalazła się poślubiona mu Maryja, nie chciał narazić Jej na zniesławienie. W jego sercu był ból, ale nie było pragnienia zemsty. To mogłoby doprowadzić go do niesprawiedliwego napiętnowania i ukarania Maryi. Pragnienie poznania prawdy, a przede wszystkim dobre serce pozwoliło Bogu posłać do Józefa Anioła Pańskiego, który wyjaśnił mu, dlaczego Maryja spodziewa się dziecka. Gdy stajemy wobec sytuacji złożonych i skomplikowanych, warto uzbroić się w cierpliwość. Nie działać raptownie. Modlić się najpierw o światło Ducha Świętego i nie osądzać zbyt pochopnie. Cierpliwość i pragnienie odkrywania prawdy są cechą ludzi mądrych i sprawiedliwych.

Wsłuchując się w opowiadanie o rodowodzie Jezusa, niektórzy powiedzą: Co za nuda, przecież i tak tego nie zapamiętam. Inni mądrze zauważą: Syn Boży rzeczywiście stał się jednym z nas, bo wszedł w historię konkretnych ludzi. A więc prawdziwie jest Emmanuelem, czyli Bogiem z nami. Jeszcze niektórzy, może zwłaszcza kobiety, zwrócą uwagę na to, że tylko niektóre matki w tym rodowodzie zostały uwzględnione. Każdy ma swoje racje i każdy znajdzie dowody na ich potwierdzenie. Samo życie.