Głosić

Piątek, VI Tydzień Zwykły, rok II, Łk 10,1-9

 ...proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.


         Jezus powołuje nas do głoszenia Dobrej Nowiny. Ale najpierw musimy być Jego uczniami- wsłuchani w Jego głos, nasyceni Jego obecnością. Jezus nie posyła nas samotnie, ale „po dwóch” – we wspólnocie. Razem możemy się umacniać, razem nasze świadectwo będzie wiarygodniejsze. Również nasze wzajemne relacje we wspólnocie powinny być świadectwem – by mogli mówić: „patrzcie, jak oni się kochają”. I nie mamy liczyć na „święty spokój”. Jesteśmy posłani jak owce między wilki- i często będziemy spotykali się z duchem tego świata, z niezrozumieniem, pogardą, wyśmianiem, agresją.
          Jezus daje jasne wskazówki- co robić i jak robić. Czy jesteśmy na to gotowi?

Fot. sxc.hu