Grzech nieposłuszeństwa

Czwartek, III Tydzień Wielkiego Postu, rok I, Jr 7,23-28

«Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”. Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą. Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi. I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”».

 

Niestety, często dopada nas grzech nieposłuszeństwa, gdy Duch Święty chce działać w naszej duszy. Posłuszeństwo polega na współdziałaniu. Jest naszym odpowiadaniem na Boże propozycje. Dobrze wiemy, że Stworzyciel chce, żeby wszystko było takie, jak zamierzył, czyli żeby było dobre.