Jacy tak naprawdę jesteśmy?

Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: Zły duch go opętał. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność.

Jezus krytykuje współczesnych jemu ludzi za to, że zignorowali naukę, którą głosił on i jego poprzednik – Jan Chrzciciel. Ich zachowanie było podobne do dzieci, które traktują wiele spraw niepoważnie i niedojrzale. Nie potrafią się skupić na tym, co istotne i nie są wytrwałe w swoich postanowieniach.

Słowa krytyki, które wypowiedział Jezus przeszło dwa tysiące lat temu, możemy także odnieść do siebie. Ile to razy brakuje nam wytrwałości w dobrych postanowieniach i cierpliwego wypełniania Bożej nauki w naszym życiu. Jak dzieci szukamy wymówek, aby tylko robić to, co dla nas wygodne i nam się podoba.

Słowa Mistrza z Nazaretu są gorzką prawdą o ludziach Mu współczesnych. Ale są także dla nas rachunkiem sumienia. Czy aby nie jesteśmy zanadto podobni do owych „dzieci przesiadujących na rynku, które głośno przymawiają jedne drugim” i nic dobrego z tego nie wynika...