Jak to zrobić?

Wtorek, II Tydzień Wielkanocny, rok I, J 3,7b-15

Jezus powiedział do Nikodema: «Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha». Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?». Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego. A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».

 

W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi, że trzeba się narodzić na nowo. Nikodem nie potrafi sobie wyobrazić, jak ma to wyglądać.

Jak to zrobić? Trzeba się narodzić z Ducha. Czy widziałeś wiatr? Ale wiesz, że jest, czujesz jego moc. Jeśli otworzysz się na Ducha, wszystko się zmieni. Nie własnymi siłami, ale z Duchem można wybaczać, kochać, wierzyć i mieć nadzieję. Z Nim krzyż, jaki każdy z nas ma, nie będzie miejscem śmierci, ale zmartwychwstania, wywyższenia. Odwagi!