Jeden z dziesięciu

Piotr namaszczony przez Jezusa na głowę Kościoła, widząc za sobą idącego ucznia, którego Jezus darzył szczególnym uczuciem, zatroszczył się o niego, pytając „Panie, a co z tym będzie?”. Piotr poczuł się odpowiedzialny za Kościół i dlatego, zadając to pytanie, zastanawiał się, co będzie z Janem. Jezus odpowiedział, że Piotr ma troszczyć się o cały Kościół, a nie o jednostki: „Ty pójdź za Mną”, a Jan w swojej Ewangelii dał temu świadectwo.

Domyślamy się, że rozmowa Jezusa z Piotrem dotyczy św. Jana, który jest autorem jednej z czterech Ewangelii. Ostatnie zdanie dzisiejszego tekstu jest tego świadectwem. Ciekawie brzmi to określenie „cały świat nie pomieściłby ksiąg”… Z pewnością mamy swoje wyobrażenia związane z jakimś księgozbiorem, biblioteką, lektorium, a może też i z antykwariatem. Ile książek jest na świecie? Tych wydrukowanych, stojących na półkach. I tych e-książek, zapisanych w pamięci naszych komputerów, tabletów, smartfonów.

Tak właściwie chodzi o spory „o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje” czy jednak o dźwiganie kajdan „dla nadziei Izraela”? Wielu również dziś wybierze pierwszą opcję z najprostszego powodu pod słońcem – zaangażowanie się wymaga wysiłku, szukania argumentów, ostatecznie (jak mawia papież Franciszek) „grozi nawróceniem i powołaniem”, a przecież wygodniej jest „nigdy nie dorosnąć…”.

„Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa (…), mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje”.

Paweł podlega sądowi w najwyższych instytucjach państwa, a jedynym oskarżeniem i przestępstwem jest przekonanie o życiu Jezusa.

No to się dziś dowiadujemy! Popatrzcie, niby zwyczajna rozmowa Pana Jezusa z Piotrem. Zwyczajna, ale jednak nie do końca. To bardzo poważna rozmowa, która może nas bardzo dużo nauczyć. Na pewno nie raz mieliście podobną rozmowę z mamusią czy tatą. Wiecie kiedy? Na przykład, jak nie za dobrze działo się w przedszkolu czy w szkole. Nie za dobrze, czyli nie staraliście się zbytnio, wykonując jakąś Waszą ciężką pracę. A to malowanie nie wychodziło, a to liczenie, pisanie. Nie wychodziło nie dlatego, że było dla Was zbyt trudne, tylko z Waszego lenistwa. Wtedy mówiliście do mamy, że Piotrek czy Ania też tego nie zrobili, że im poszło jeszcze gorzej. Wtedy tatuś mówił, że on nie jest zainteresowany innymi, tylko Tobą; żebyś nie patrzył na innych, tylko na siebie.

Czy kochasz Boga? Jezus pyta o to aż trzykrotnie! Czy na pewno kochasz Boga taką miłością, jaka Mu się należy?

Dzięki wyznaniu miłości Piotr otrzymuje władzę nad wierzącymi w Chrystusa, dostaje zadanie opiekowania się Kościołem.