Jeśli ziarno…

Sobota, Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika (10 sierpnia), rok II, J 12,24-26

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».

 

„Jeśli ziarno (…)”. Używając formuły „zaprawdę, zaprawdę”, Jezus przekazywał sprawy najistotniejsze. Obumarcie przez długi czas kojarzyło mi się negatywnie. Wydawało mi się, że obumarcie to inaczej zgnicie. Tymczasem nic bardziej mylnego. Obumarcie to pęknięcie skorupki, to pozwolenie, aby życiodajne sole wniknęły do wnętrza ziarenka, umożliwiając jego wzrost. To preludium eksplozji życia! Niech św. Wawrzyniec, patron dnia dzisiejszego, będzie dla nas wzorem takiego doskonałego obumarcia, przynoszącego niezwykłe owoce. Amen.