Jestem mieszkaniem Boga
Wtorek, Święto świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza (28 października), rok II, Ef 2,19-22
Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.
Chcę być twoją codziennością. Chce z tobą spać i obudzić się o poranku, zjeść płatki z mlekiem i pójść do pracy, chce być w twoich relacjach z mężem czy żoną, chce z tobą oglądnąć mecz, czy pójść pobiegać. Bóg już nigdy nie będzie daleki, jeśli tylko uwierzysz, że przez chrzest stałeś się mieszkaniem dla Boga. Jeśli uwierzysz i będziesz strzegł Tego niezwykłego mieszkańca. Jeśli tylko będziesz podtrzymywał Jego obecność w sobie. Przez ile dni nie jesteś w stanie łaski uświęcającej, przez tyle dni Bóg jest bezdomny, bo grzech Go eksmituje. Nie pozwól Bogu być bezdomny nawet jeden dzień.
