Jezus powołuje

Słyszymy dziś w Ewangelii Janowej przepiękną Modlitwę Arcykapłańską Chrystusa, którą zaniósł On do Ojca tuż przed swoją męką, odchodząc z tego świata. To przedziwne, że Jezus nie zajmuje się w niej sobą i rzeczywistością Paschy, w którą wchodzi, ale modli się za Apostołów i wszystkich, którzy dzięki ich świadectwu w Niego uwierzą, czyli za nas – Jego uczniów.

To oni pierwsi mają stanowić jedno! Kapłani, księża mają żyć w zgodzie, mają się wspierać i dążyć do pokoju między sobą. Ich życie ma być oparte na Jezusie i na Bogu Ojcu. Apostoł dzisiejszego wieku ma być przede wszystkim wierny Bogu. A Duch Święty powie mu, co ma mówić, aby dzięki temu Słowu ludzie uwierzyli, iż są naprawdę powołani, iż są z ludzi wzięci i do ludzi posłani. Bo miłość Boża ma być w nich!

Na wszystkich płaszczyznach naszego życia toczy się ciągła walka dobra ze złem. Ta walka jest długa, trudna, wymagająca ogromnej cierpliwości i wytrzymałości. Pewnie niejednokrotnie doświadczamy zwątpienia, czy prawda, sprawiedliwość, sumienność są rzeczywiście na tyle skuteczną bronią, by zło mogło zostać pokonane…

Scena przedstawia pouczenie i przestrogę Pawła skierowaną do wspólnoty Kościoła w Milecie, do której Apostoł już nigdy nie powróci. Paweł zapowiada, że przyjdzie trudny czas dla młodych chrześcijan, gdy kontrolę nad nimi przejmą „straszne wilki” i fałszywi pasterze. Takim zresztą był kiedyś on sam, pragnąc niszczyć trzodę chrześcijan w imię Boga.

Pan Jezus podczas ostatniej wieczerzy, na krótko przed swoją śmiercią na krzyżu wzywał Apostołów do jedności. Chciał, aby tak jak On ze swoim Ojcem, byli jednością…

Nie chciał podziałów i kłótni… one rodzą pośród nas agresję, brak pokoju, czasami nawet wojny. I to nie tylko pomiędzy obcymi narodami, ale czasami nawet pomiędzy braćmi chrześcijanami.

Dziś Pan Jezus mówi nam o jedności i prawdzie. Czy wiecie, czym jest jedność? Jedność jest wtedy, kiedy na przykład mamusia i tata mówią, że pora kończyć oglądanie bajki, bo już czas na spanie. To jedność w myśleniu. Jest jeszcze jedność uczuć. Taka jedność jest wtedy, kiedy mama i tata mówią nam, jak bardzo nas kochają. Jedność myślenia i jedność odczuwania.