Jezus puka do naszych serc

Sobota, I Tydzień po Narodzeniu Pańskim, rok I, Mt 4,12-17.23-25

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło». Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A on ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

 

Potrzeba było nieszczęścia pojmania Jana, by Jezus usunął się do Galilei. Tak po ludzku stało się coś bardzo złego dla Jana, ale… Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. W dzisiejszych czasach Jezus chodzi i puka do naszych serc, woła: "otwórzcie", "przyjmijcie mnie", ale my nie słyszymy, czasem nie chcemy słyszeć, a czasem zagłuszamy Jego wołanie nadmiarem obowiązków, które bierzemy na siebie. Tak było i ze mną. Dopiero ciężka choroba spowodowała, że zatrzymałam się, spojrzałam na moje życie jako na dar od Pana i zaczęłam celebrować dzień po dniu. Dziś każdy dzień jest dla mnie darem od Pana, bo On najlepiej wie, co jest dla nas dobre. Wraz ze Zdzisiem mamy czas, by służyć innym np. w pilotowaniu młodych małżeństw we wspólnocie Equipes Notre Dame, czy tak zwyczajnie pójść z wnukami do kina lub z małą wnuczką na spacer i uczyć ją podstawowych modlitw poprzez zabawę. 

Bliskie jest królestwo niebieskie, nawracajmy się i sięgnijmy po Ewangelię.

Chwała Panu