Każdy jest ważny

Poniedziałek, VI Tydzień Zwykły, rok I, Rdz 4,1-15.25

Adam zbliżył się do swej żony, Ewy. A ona poczęła i urodziła Kaina, i rzekła: «Otrzymałam mężczyznę od Pana». A potem urodziła jeszcze Abla, jego brata. Abel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę. Gdy po jakimś czasie Kain składał Panu w ofierze płody roli, i również Abel składał pierwociny z drobnego bydła i z jego tłuszczu, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę; na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą. Pan zapytał Kaina: «Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? Przecież, gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować». Kain zwrócił się do swego brata, Abla: «Chodźmy na pole». A gdy byli na polu, Kain rzucił się na swego brata, Abla, i zabił go. Wtedy Bóg zapytał Kaina: «Gdzie jest brat twój, Abel?». On odpowiedział: «Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego?». Rzekł Bóg: «Cóż uczyniłeś? Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi! Bądź więc teraz przeklęty na tej roli, która rozwarła swą paszczę, aby wchłonąć krew brata twego, przelaną przez ciebie. Gdy rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi!». Kain rzekł do Pana: «Zbyt wielka jest kara moja, abym mógł ją znieść. Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli i mam się ukrywać przed Tobą, i być tułaczem i zbiegiem na ziemi, każdy, kto mnie spotka, będzie mógł mnie zabić!». Ale Pan mu powiedział: «O, nie! Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotnej pomsty doświadczy!». Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił nikt, kto go spotka. Adam raz jeszcze zbliżył się do swej żony i ta urodziła mu syna, któremu dała imię Set, «gdyż – jak mówiła – dał i Bóg innego potomka w zamian za Abla, którego zabił Kain».

 

Na Kaina zaś i jego ofiarę nie chciał patrzeć…

Ktokolwiek by zabił Kaina siedmiokrotnej pomsty doświadczy…

Nie wiemy do końca, dlaczego Bóg patrzy na ofiarę Abla, a na Kaina nie chce patrzeć. 

Abel jest drugim synem Adama i Ewy. Synem, który całe życie nosił piętno bycia drugim, mniejszym, pominiętym. Ale to na ofiarę Abla Bóg wejrzał. Bóg wybiera to, co drugie, to, co niezauważone. To się Bogu podoba. 

Nie oznacza to równocześnie, że Kain zostaje odsunięty. Po śmierci Abla Bóg chroni Kaina, otacza Go szczególną opieką, troską. 

Dla Boga każdy jest ważny. I ten, który jest przez ludzi odsunięty, i ten, co myśli, że dla Boga jest numerem dwa. Dla Boga wszyscy są dziećmi specjalnej troski w swoim czasie.