Kiedy?

Zapowiedź Mesjasza. Innego niż się spodziewamy. Miał być siłacz, wojownik, superman. Wszyscy chcielibyśmy takiego Mesjasza. Cóż dalibyśmy za takiego Boga? Najlepiej z czarodziejską różdżką w ręku, która zmienia wszystko na każde nasze życzenie. Wyskakuje z pudełka, jak tylko delikatnie potrzemy.

Kiedy człowiek przychodzi do Boga, by go uczył, wtedy nic już nie jest oczywiste. Coś, co się wydawało nieosiągalne, nagle staje się realne.

Boże ścieżki prowadzą od poczucia zagrożenia między ludźmi, bojowego nastawienia do współpracy, która daje zaskakujące owoce. Coś, co zadaje natychmiastową śmierć jak „włócznia”, staje się przestrzenią niespodziewanego urodzaju, tak że potrzeba podejmować żniwowanie, czego symbolem jest „sierp”.

Przyjdź do Jezusa, usiądź przy Nim, opowiedz o swoich radościach i troskach. Wczytaj się w Słowo Boże, zasłuchaj w Bożą ciszę. Nie bój się „stracić” czasu dla Jezusa. Czytając Ewangelię, poczujesz uzdrawiającą moc Słowa Bożego, którą Jezus obdarowywał w dzisiejszym czytaniu przybyłe na spotkanie z Nim „wielkie tłumy”. Czas poświęcony dla Pana pocieszy Cię, nakarmi do syta, da siłę do życia.

Z całej dzisiejszej Ewangelii chciałbym zwrócić Waszą uwagę na jej końcowy fragment. Jezus mówi do swoich uczniów, że szczęśliwe są ich oczy. Szczęśliwe dlatego, że mogą widzieć wielkie dzieła Pana.

Jezus nigdy nie traktował tłumów, które szły za Nim, jako anonimową masę. Każdy, kto chciał zbliżyć się do Syna Bożego, mógł liczyć na Jego uwagę, troskę i na miłosierdzie. Kiedy zorientował się, że ludzie idący za Nim są w drodze od trzech dni, że są już głodni i wyczerpały się im zapasy żywności, postanowił ich nakarmić. Gest ten pokazuje, że dla Boga nie jesteśmy szarą, anonimową masą ludzi, ale każdy z nas jest tym jedynym w swoim rodzaju, umiłowanym dzieckiem.

Zazwyczaj Jezus uzdrawia, nauczając wpierw zgromadzone tłumy lub równocześnie. Dzisiaj nie mamy o tym wzmianki, dodatkowo Jezus karmi tłumy, troszcząc się, by nie zasłabli w drodze powrotnej. Reakcja tłumu na uzdrowienia daje wyjaśnienie postępowaniu Zbawiciela. Otóż lud wielbił Boga Izraela, co jest zasadniczym celem głoszonej Ewangelii, by doprowadzić człowieka do adoracji jedynego i prawdziwego Boga. Treść dzisiejszej Ewangelii ma więc jasny przekaz. Życie wiary ma owocować naszą postawą wielbienia Boga Ojca przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. W ten sposób umożliwiamy Bogu, by mógł zatroszczyć się o każdy szczegół naszego życia.