Kim jestem?

Niedziela, XI Tydzień Zwykły, rok A, Wj 19,2-6a

Po przybyciu na pustynię Synaj Izraelici rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Mojżesz wszedł wtedy na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».

 

Doświadczenie Bożej opieki nie kończy się na jednorazowym doznaniu, że tak właśnie jest. Im częściej z Nim jestem, tym bardziej odkrywam sens nakazów i praw, które On mi daje przez posługę Kościoła. Im częściej z Nim jestem, tym bardziej rozumiem, kim jestem. Kim? Jego dzieckiem – wyjątkowym, ukochanym, wymarzonym.