Kochaj Boga i bliźniego

Czwartek, Święto św. Kazimierza, królewicza (4 marca), rok I, J 15,9-17

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

 

Kochaj Boga i bliźniego! Przykazanie miłości to największe z wszystkich przykazań.

Jezus pokazuje nam i uczy, jak należy kochać – „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem”. Nazywa nas przyjaciółmi, za których z miłości oddał swoje życie. Oczekuje tylko trwania przy Nim.

Każdego z nas wybrał z osobna – Kasię, Tomka, Piotrka, Zuzię... I każdego z nas kocha inaczej, bo każdy jest inny, ale wszystkich bezgranicznie, do końca.

Oczekuje od nas, że podobną miłością będziemy obdarzać swoich bliźnich – rodziców, rodzeństwo, kolegów, sąsiadów, ale też obcych, a nawet tych, których nie lubimy lub którzy wyrządzili nam jakąś krzywdę. To trudne, ale do wykonania. Bóg da Ci potrzebną siłę.

Kochaj tak, jak On pokochał Ciebie.