Kochający Bóg

Wtorek, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, rok II, J 19,25-27

Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

 

Jezus nieustannie myśli o człowieku. Nawet w ostatnich chwilach ziemskiego życia, kiedy konał na krzyżu, nie zapomniał o nas. Swoje oczy zwraca ku Matce, aby Jej powierzyć nas wszystkich. Jezus pragnie, abyśmy nie zostali sami, aby z nami była Jego Matka: „Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja”.

Bóg nigdy nie pozostawia nas samych. Gdyby nawet czasem Szatan nam wmówił, że nikt o nas już nie pamięta, że nasze życie jest dla nikogo nic niewarte, jest zawsze Ktoś, komu zależy na nas. To kochający Bóg!