Koniec świata

Gdybyśmy na całą Biblię spojrzeli „z lotu ptaka” i spróbowali wyłuskać jedno zdanie, jedną myśl, która jest jej osnową, zdaniem przewodnim, swoistą puentą, byłaby to następująca prawda: „Oto wszystko czynię nowe!”. O tym także mówi nam dzisiejsza Ewangelia. Jezus używa w niej języka apokaliptycznego. Słowo „apokalipsa” nie oznacza tego, co my rozumiemy jako katastroficzne wydarzenia czasów ostatecznych. „Apokalipsa” to „zdjęcie zasłony, objawienie”. Cóż takiego objawia nam Jezus?

Jezus Chrystus obiecał swoim uczniom, że zostanie z nimi po wszystkie dni aż do skończenia świata. Jeśli jesteśmy uczniami Jezusa Chrystusa, to możemy nieustannie doświadczać Jego bliskości. Jego bliskość jest tak pełna pokoju i miłości, i nieustannego wsparcia, że nie musimy się lękać nawet w obliczu największych zagrożeń. On nam obiecuje, że nie spadnie nam włos z głowy, a jednak mówi także o tym, że możemy być o śmierć przyprawieni nawet przez najbliższych. Jezus mówi o życiu, widząc je w świetle wieczności, które stworzone przez Boga, nie może zostać zniszczone. Dzięki naszej wierze, naszemu oddaniu Stwórcy i Zbawicielowi możemy być pewni pełni życia, do której jesteśmy powołani i do której każdego dnia się przybliżamy. Dodatkowo wierność w życiu Ewangelią już tu na ziemi sprawia, że w życiu ziemskim już zaczynamy kosztować słodyczy życia wiecznego.

Bóg ma władzę! Uwierzyć to pozwolić się prowadzić, to zgodzić się, żeby Bóg osądził moje życie. Alleluja. No to teraz pomyśl, jak robisz rachunek sumienia. Myślisz sobie: jakie mam grzechy? Czy też klękasz przed Bogiem i mówisz: Boże, Ty wszystko wiesz, pokaż mi, jaki jestem, chcę usłyszeć, co Ty masz mi do powiedzenia. Odkąd zaufałem Bożemu Barankowi..., jak myślisz..., pozwalam się prowadzić i osądzać? Czy myślę sobie: co by tu Bogu i jak powiedzieć?

Muszę się przyznać, że kiedy zacząłem czytać Słowo na dziś, byłem trochę zniesmaczony. Siedem plag, Boży gniew... No tak – znowu ktoś mnie straszy Bogiem. Jednak kontynuowałem lekturę. Zobaczyłem morze pomieszane z ogniem i Bestię. Myślę sobie: no świetnie..., coraz lepiej... I nagle – słyszę śpiew! Bestia przegrała, a śpiewają ci, którzy ją zwyciężyli!

Jezus zapowiada ciężkie czasy, które nastaną na ziemi. Część z tych przepowiedni już się wypełniła, gdy zniszczona została Jerozolima, a naród żydowski został z niej wygnany. Inne są dopiero przed nami. Słuchając ich, można się przestraszyć tego, co będzie się działo. Jezus wie o tym, dlatego aby nas umocnić i dodać otuchy, pociesza nas, że te straszne rzeczy są zapowiedzią zbliżającego się odkupienia dla nas, czasu, na który czekamy – Jego powrotu na ziemię. Ci, którzy są Mu wierni, nie mają powodu do obaw.

Każdego dnia stajesz przed egzaminem z bycia dobrym chrześcijaninem. Dobro, które jest w Tobie, miej odwagę podarować bliźnim, bo to przynosi wielkie owoce. W codziennym życiu nie bój się prostych gestów, takich jak znak krzyża przed posiłkiem lub kiedy przechodzisz obok kościoła, z radością błogosław rodziców czy rodzeństwo przed wyjściem z domu. Dzięki takim zachowaniom dajesz świadectwo, że jest w Tobie żywa wiara. Nie zapominaj też o codziennej modlitwie także za tych, którzy pogubili się i nie potrafią iść Bożą drogą.