Konkretne nauczanie

Niedziela, XX Tydzień Zwykły, rok C, Łk 12,49-53

Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej.

 

To nauczanie różni się tak bardzo od nauczania tego świata (nazywanym nowoczesnym i oświeconym), że prowadzi do podziału w społeczeństwie. Ten podział jest nieunikniony. Jezus pokazuje swoim uczniom, że pójście za Nim wymaga konkretnych decyzji i postaw. Mamy kochać naszych bliźnich, szukać zgody i pojednania.

Jednak najważniejsze jest to, aby kochać Boga. Kto nie uczyni Jezusa pierwszą i najważniejszą osobą swojego życia, nie może być Jego uczniem.  Jeśli ktoś jest uczniem Jezusa, będzie coraz lepszym mężem, ojcem, dzieckiem, bratem; lepszą żoną, matką, siostrą, księdzem, zakonnikiem. Uczeń Jezusa kocha innych, jak siebie samego.  Jezus uczy nas przebaczenia, pojednania oraz miłowania nieprzyjaciół.

 Dziękuję Panie za Twoje konkretne nauczanie. I proszę Cię, uwalniaj mnie od szukania „świętego spokoju”, który oddala mnie od Ciebie i od bliźniego. Uwalniaj mnie od grzechu i smutku.

Panie, ogień pal

Wypal smutek i żal

Wypal myśli natrętne, niechciane 

Wypal to, co winno być zapomniane

Panie, ogień pal.