Król
Niedziela, Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, rok C, 2 Sm 5,1-3
Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.
Do Dawida - ziemskiego króla należało wiele, prawie wszystko: ziemie, majątki i ludzie, a nawet ich ciała i kości. Ziemski król Dawid kochał swój lud, i walczył za i dla niego. On został wybrany i namaszczony przez Pana, by nie tyle królował, co opiekował się nimi jak pasterz owcami, by o nich dbał, troszczył się i zaginionych szukał.
Po wiekach częściowo powtórzył to inny Król - Jezus Chrystus. Jego orężem była jednak tylko miłość, która zwyciężyła wszystko - nawet śmierć. Tronem był krzyż, berłem trzcina, koroną ciernie. I jeszcze życie za nas ofiarował, zapłacił za wszystkie nasze grzechy i z tęsknotą oczekuje naszego wejścia do wieczności, których drzwi osobiście otworzył zmartwychwstaniem.
Przeczytaj również >>Modlitwa wciąż potrzebna<< - Przemysława Radzyńskiego.