Królestwo Boże

Piątek, III Tydzień Zwykły, rok II, Mk 4,26-34

 A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

        Jezus, przychodząc do nas na ziemię, głosił nam prawdę o Królestwie Bożym.

       Królestwo tak inne  od nam znanych, Królestwo „nie z tego świata”. Jeśli nie jesteśmy związani z Jezusem, nie próbujemy się do niego zbliżyć, nie jesteśmy w stanie pojąć, czym Ono jest. Dlatego Jezus na początku mówi o nim w przypowieściach, próbuje nam je zobrazować, przyrównując do znanych nam rzeczy i zjawisk- by w końcu, widząc nasze zainteresowanie, nasze zaangażowanie i chęć poznania, wyjaśnić je nam.

      Panie, jak często my nie rozumiemy Twoich słów. A może celowo nie staramy się ich zrozumieć, zgłębić, i wolimy postępować po swojemu.

        Panie – pragniemy być Twoimi uczniami. Chcemy być blisko Ciebie, być członkami Królestwa Bożego już tu na ziemi, chcemy byś nam objaśniał wszystko.

Fot. sxc.hu