Królestwo Boże

Wtorek, XXX Tydzień Zwykły, rok I, Łk 13,18-21

 I mówił dalej: Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięł i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.

 

W Ewangelii, proponowanej nam dziś do rozważenia przez św. Łukasza, Jezus podejmuje temat, dotyczący królestwa Bożego i jego rozwoju. Wpierw jednak stawia uczniom pytanie: „Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mamy je porównać?” Zapewne tymi słowami pragnie pobudzić do refleksji słuchających Go.

Próbujemy zatem wyobrazić sobie to wydarzenie: przede wszystkim zebranych tam uczniów Jezusa, którzy z uwagą słuchają Jego nauki. Nauczyciel dla lepszego wyjaśnienia tego, co pragnie tym razem przekazać, przytacza pewne porównanie. Nawiązuje do dobrze znanego (Jego współczesnym) obrazu. Mówi o ziarnku gorczycy i jego wzroście, a także o zaczynie i jego oddziaływaniu na ciasto. Zapewne użyte tu porównania mogły być przez każdego zaobserwowane i zrozumiane.

Tak więc Jezus przedstawia cenną naukę za pomocą wspomnianych przypowieści. Królestwo Boże, zapoczątkowane przez Syna Bożego, było najpierw niepozorne i mało znaczące jak ziarnko gorczycy. Podobne znaczenie ma użyte tutaj porównanie do zaczynu – jego niewielka ilość jest w stanie oddziaływać na ciasto i nadać mu specyficzny smak i wartość. Jezus wie, że z czasem założona przez Niego Wspólnota rozrośnie się, obejmując swoim zasięgiem poszczególne narody. Z pewnością użyte przez Mistrza z Nazaretu porównania sprawiły, że Jego słowa były nie tylko dobrze zrozumiane ale także zapamiętane.

Jak zauważyliśmy, Jezus w dzisiejszym fragmencie Ewangelii mówi nam o rozwoju królestwa Bożego. Niewątpliwie rozwój ten nie może dokonać się bez Bożej pomocy, stąd trzeba nam ciągle pamiętać o rozwijaniu więzi z Bogiem, a także prosić „przyjdź Królestwo Twoje”. Tak wiele bowiem zależy od Boga i od naszej współpracy z łaską Bożą. Pozwolę sobie na małą dygresję: słowa „przyjdź Królestwo Twoje” można dostrzec w herbie Księży Sercanów – widnieją one tam w języku łacińskim.

Rozważając tę perykopę ewangeliczną, dziękujmy Bogu za kolejne refleksje przekazane nam przez Chrystusa - słowa dotyczące wzrostu królestwa Bożego. Dziękujmy, że od dnia, kiedy zostały wypowiedziane przez Jezusa przytoczone dziś słowa, tak bardzo rozwinęło się królestwo Boże, obejmując swym zasięgiem wiele ludów i narodów. Również my poprzez chrzest zostaliśmy włączeni do tej wyjątkowej Wspólnoty. Prośmy wciąż o rozwój królestwa Bożego w duszach i społeczeństwach.  Niech łaska Boża ciągle nam towarzyszy, przemienia nas i uzdalnia do jeszcze większego zaangażowania na rzecz rozwoju królestwa Bożego.