Królestwo Boże

Czwartek, XXXII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 17,20-25

Do uczniów zaś rzekł: „Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie”.

 

Ten, który ma władzę nad światem. Ten, który jest potężny w miłości, przebaczeniu i trosce o człowieka. Ten, który jest nieskończenie większy od zła i szatana. Ten, który walczy o człowieka, czyli o mnie i o Ciebie. Ten, który cierpiał, umarł i zmartwychwstał dla mnie i dla Ciebie. Bo przecież „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”.

Panie, dziękuję Ci za Twoje Królestwo. Dziękuję Ci, że jesteś moim Królem. Proszę Cię, daj mi siłę i wiarę, bym stawał się gotowy do poświęcenia mojego życia dla Ciebie i drugiego człowieka. Bądź obecny w moim życiu. Proszę Cię, Panie.